– Bialetti mokkapot
– Water
– Weegschaal
– Waterkoker
– Versgemalen koffiebonen (slow brew maling)
– Bonenmaler
– Dubbelwandige glazen of mok
> Naar webshop
DOSERING
Naar wens
BEREIDING
1. Maal de koffiebonen zeer fijn (espressomaling fijn). Hoeveelheid is afhankelijk van welk formaat mokkapot je gebruikt.
2. Kook water en vul het onderste gedeelte van de mokkapot tot de lijn (blijf onder het ventiel) met het gekookte water. Door heet water te gebruiken in plaats van koud water zal de koffie niet verbranden.
3. Plaats de filter met de gemalen koffie op het onderste gedeelte.
4. Draai het bovenste gedeelte van de mokkapot op het onderste gedeelte (dit kan heet zijn!) en plaats de mokkapot op middelmatig ‘vuur’.
5. Als het gaat koken, wordt het water door het filter in het middelste gedeelte gedrukt. Als je een licht geborrel en sissend geluid hoort, dan is de koffie klaar.
6. Schenk de koffie gelijk uit in een voorverwarmd kopje.
De mokkapot, ook wel moka genoemd, is de voorloper van de espressomachine en stamt uit 1820 en is nog steeds zeer populair. Om koffie en water sneller met elkaar in contact te laten komen, ontwikkelde men een PUSH en een PULL theorie, waarvan de mokkapot een duidelijk voorbeeld is van de PUSH methode.
In het onderste gedeelte (waterreservoir) wordt water aan de kook gebracht. De geproduceerde stoom perst het resterende water door de fijngemalen koffie in het middelste gedeelte van de mokkapot. Hierdoor zal het bovenste gedeelte zich met koffie vullen en kan er uitgeschonken worden. Voor een echte espresso is de druk echter te laag, het bekende ‘stroperige’ van een espresso ontbreekt en er zal zich dan ook geen crèmalaag vormen. Door het contact met het kokende water zal de koffie enigszins verbranden en hierdoor wat scherpe en bittere kantjes vertonen. Onterecht wordt de mokkapot soms Percolator genoemd. In de percolator wordt het water constant aan de kook gehouden zodat het water blijft borrelen. Door het borrelen komt het water continu in contact met de koffie en niet zoals bij de mokkapot slechts één keer. Een slecht zetproces dus met een bitter, scherp en eigenlijk onacceptabel eindresultaat.